Jules Nies

Jules Nies begon zijn racecarrière in 1951 en was de meest veelzijdige motorpiloot die ons land ooit heeft gekend. Hij bouwde een buitengewone motorfietscarrière op: van wegrace tot motorcross; van regelmatigheidswedstrijden tot endurance; wedstrijden op reeksmotoren (productieraces); als persmotard bij wielerwedstrijden, overal was hij in thuis. De klimkoersen waren een exclusieve aangelegenheid van Jules Nies; met een overweldigende suprematie domineerde hij deze discipline van 1972 tot 1977. Maar zijn grootste voorliefde ging naar de endurance; voor Jules mochten de 24 uren wedstrijden gerust 36 uren duren…Jules Nies, ‘de laatste der Mohikanen’, de laatste van de oude garde, man van staal, koning van de klimkoers, prins van de endurance, laat een indrukwekkend palmares na!

Superbikes on track

De vergeten koersen:

de productieraces, klimkoersen en endurance in België gedurende 1970 - 1979

De wegracecompetitie bestaat niet alleen uit GP-races - het hoofdtheater van de wereldkampioenschappen - er bestaan ook andere boeiende disciplines die nu echter steeds meer in de vergetelheid raken, zoals de productieraces, de klimkoersen (heuvelklim) en in mindere mate de endurancewedstrijden (die nog bestaan).

Was het met de wegrace competitie in ons land in de jaren 1960 bedenkelijk gesteld - deze was op dat ogenblik gereduceerd tot de Grote Prijs en een handvol wedstrijden voor 50cc machines - dan konden we ons vanaf 1970 - met de opkomst van de ‘Superbike Cult’ - verheugen over een groeiende belangstelling die er bestond voor de nieuwe herboren disciplines zoals productieraces, klimkoersen en endurancewedstrijden.

Deze disciplines boden nieuwe mogelijkheden. Zowel nieuwe talenten als gevestigde waarden, die blijk gaven van een even groot dynamisme als voorheen, grepen hun kans.

Superbikes

De doorbraak van de superbike

Eind jaren 1960 en begin jaren 1970 maakte de motorfietswereld een enorme groei door. De vraag naar zwaardere, krachtiger en snellere machines nam sterk toe, waardoor de motorfietsindustrie zich meer ging richten op de productie van zwaardere motoren. Traditionele ontwerpen werden verfijnd en opgevoerd: van 500cc tot 750cc, 850cc en zelfs 900cc. Deze evolutie leidde tot het ontstaan van de 'Superbike'. Tegen het eind van de jaren zestig had elke zichzelf respecterende fabrikant een superbike in zijn gamma: de eerste generatie moderne superbikes was geboren. Snelheid, prestaties en styling werden de nieuwe maatstaven van de ‘Superbike Cult’. Tijdens deze periode van technologische experimenten (zie hoofdstuk over de wankelmotor) en technische hoogstandjes (zie hoofdstuk over de framebouwers) zien we de ontwikkeling van enkele van de meest legendarische motorfietsen aller tijden.